هشتم آذر 1393

فداي گلم بشم كه فردا 13 ماهه ميشه . ومن بالاخره تونستم براش يه وبلاگ درست كنم.

فاطمه زهراي من دوسسسسسسسستتتتتتتتتتت دارم خيييييييللللللللييييييييييي زياااااااااد.

گل من هنوز راه نميري. هشت تامرواريد خوشگل داري تو دهنت 4تا پايين 4 تا بالا.

چقدر اذيت شدي براي اين دندونا .انشالله هر چه زودتر بقيشم دربياد خيال من وبابات راهت شه .

قشنگم تو 4دست وپا هم نميري خودتو سر ميدي وميخزي كنار پاهات قرمز شده ومن چقدر غصتو ميخورم.

دوست دارم زودتر راه بيفتي.آقاجان ميگه چقدر عجله داري راه ميفته نترس. همه خونه رو پشتش ميزاره .

به شوخي ميگه اگه شيطوني كنه پاشو ميبندم به ستون من اينقدر حرص ميخورم ميگم كسي حقي نداره به بچه من تو بگه هر كاري دلش خواست بذاريد بكنه.