بخاطرتو

خدا "تو" را كه مي آفريد              "حواسش" پرت " آرزوهاي من" بود            شدي همان " آرزوي من"...

اين روزها خيلي از چيزها رو ميفهمي اونقدر شيرين شدي كه حدنداره .

تندتند راه ميري وذوق ميكني از اينكه ميتوني مستقلا همه جارو سرك بكشي . روزي چندين بار كابينتها رو بيرون ميريزي و خونه ديگه كاملا بهم ريخته هست...

يك جهان قاصدك ناز به راهت باشد           بوي گل نذر قشنگي نگاهت باشد

وخداوند شب وروز وتمام لحظات                باهمه قدرت خود پشت وپناهت باشد.